Το να ανέβει ο Αγαμέμνων σε μια σύγχρονη αμερικανική σκηνή παρουσιάζει όντως κάποια προβλήματα. Το έργο μας είναι μια προσπάθεια να συνειδητοποιήσουμε ορισμένα στοιχεία: ο σκοτεινός κόσμος του Άργους παραδόθηκε, ανίκανος να καταλαγιάσει το φόβο του, η ανάγκη της Κλυταιμνήστρας να αναζητήσει ελευθερία από τη θρησκευτική δεισιδαιμονία: να αποδομήσει το θεό, να ενεργήσει χωρίς ενοχή, να πάρει την εκδίκησή της μόνη της. Επίσης, να βρούμε ισοδύναμα για τη μουσική και το μεγαλείο του χορού των αρχαίων χρόνων, να αντιμετωπίσουμε και τα δύο ως σουρεαλιστικά μοτίβα, να αναζητήσουμε οπτική υποστήριξη για τον προφορικό λόγο και τέλος να αναζητήσουμε την εσωτερική ζωή των χαρακτήρων και όχι απλώς το φαίνεσθαι.